Na tej głuchej wsi nie sposób kogoś ciekawego spotkać. Kiedy pojawi się w okolicy jakaś nowa suka (nie musi wcale być bardzo rasowa), to od razu na drodze można spotkać watahę ogłupiałych psów, która snuje się za nią krok w krok. Ponieważ po wsi samopas nie chadzam, to oglądam takie sceny najczęściej z przejeżdżającego samochodu. Ja wcale nie jestem konserwatywnego światopoglądu, ale jak dotąd miałem bliższą przyjemność tylko z Uranią i faktycznie tylko z nią spoufalam się i prawie zawsze zachowujemy się wobec siebie tak, jakbyśmy darzyli się uczuciem, które ludzie nazywają zaufaniem. Nie znaczy to oczywiście dzielenia się wszystkim: nie odstępuję jej ani najlepszego jedzenia, w tym kości, ani pierwszeństwa w dostępie do naszych Ludzi. Ale to moja najbliższa koleżanka, a i coś niecoś poza koleżeństwem też nam się już przytrafiło…
Kanał RSS