Dziś tylko zdjęcia

Drodzy Mamo i Tato--

Ostatnio u nas musiało być jakieś święto, bo dostałam maliny ze śmietaną. Wiecie przecież, jaka śmietana jest pyszna… Żeby jednak nie było, że dobrze jadam tylko na specjalne okazje – nie. Myślę, że jestem mocno wszystkożerna, tak jak Wy, a szczególnie Mamusia. Wymieniłam już też dużo zębów, i jakoś w tym samym czasie przestałam tak szaleńczo podgryzać moją Panią po czym się da.

Ale mam dwie namiętności, które ją chyba martwią, a przynajmniej niepokoją. Jedną jest skakanie na ludzi, kiedy jestem podekscytowana, a drugim ganianie za samochodami. Jakiś czas temu, kiedy przejeżdżało koło naszego domu auto, szybko podbiegłam do płotu i wepchnęłam głowę między sztachety, aby je oszczekać. Pani chyba coś robiła akurat przy tym płocie, po usmarowałam się jakąś śmierdzącą substancją i Ona musiała mnie potem z tego mozolnie wycierać.

Wy pewnie wiecie, że gonienie czegoś, co zechce umykać, to dla entlebuchera największa frajda. Tatuś zdaje się wytrwale za młodu gonił rowerzystów na polnych drogach, chociaż potem zarzucił ten zwyczaj.

Prawie zapomniałabym dodać, że chodzę regularnie do przedszkola i robię tam takie postępy, że mam wkrótce przejść do starszaków. W tej mojej aktualnej grupie są prawie same bardzo dziecinne szczeniaczki – zachowują się ciągle tak, jak my, kiedy wszyscy siostry i bracia byliśmy jeszcze razem u Was w domu.

Do następnego razu!

Wasza

Gojka (primo voto Alpa Quercus Niger)

Dramat kynologiczny pt. „Wystawa klubowa”

Miejsce: Przedmieścia Stolicy Kraju, teren hipodromu

Występują: Zblazowany Rutyniarz, Słodka Mateczka, Nadzieja Hodowli – przyrodnia siostra Zblazowanego, Debiutantka, Przedszkolak, Wielokrotna Triumfatorka, Pies z Ząbek, inne psy różnych ras, mało do siebie wzajemnie (a czasem do czegokolwiek) podobne, ich właściciele, przyjaciele tychże, sędziowie, umiejący udzielić informacji harcerze (!), zgromadzona gawiedź różnej kondycji.

Akt pierwszy: Pary hodowlane. Wbiegają trzy, w tym Rutyniarz ze Słodką Mateczką. Sędziowie udają, że się zastanawiają, drażnią Rutyniarza, podsuwając mu palce pod nos, może w nadziei na dyskwalifikację za agresję. Wygrywa para kędzierzawych, sympatycznych na oko psów. Ogólny wydźwięk aktu miły, mimo niewątpliwego pośpiechu przeprowadzania konkurencji.

Akt drugi: Oczekiwanie. Upał. Gromadzi się coraz więcej Przyjaciół, więc Ludzie się nie nudzą. Przeciwnie psy, chociaż niektóre starają się jakoś urozmaicić sobie oczekiwanie. Zblazowanemu wpada w oko duża ruda suka i nie daje się od niej odciągnąć. Słodka Mateczka wychodzi z budy, kiedykolwiek w pobliżu pojawia się pożywienie, choćby nawet cudze. Kilkakrotnie przechodzą ludzie z suką, dla której szukają partnera, pytając o Zblazowanego. Widać po nich pewną desperację.

Akt trzeci: Ocena. Pani sędzia przekręca nazwę rasy wywołując psy do ringu, ale poza tym jest niezmiernie sympatyczna. Zaczyna Przedszkolak i natychmiast zdobywa serca wszystkich swoim nieszablonowym zachowaniem. Nawiązuje bliski kontakt z sędzią. Standardowa ocena ruchu z pewnych względów nie jest możliwa, ale poza tym piesek wypada wyśmienicie.

Zblazowany otrzymuje zarzut posiadania wady anatomicznej w postaci wyraźnego kłębu. Mimo to nie zamyka się w sobie i po pokazie włazi Człowiekowi na kolana. Ostatecznie najlepszym psem zostaje Pies z Ząbek.

Debiutantka zostaje Młodzieżową Zwyciężczynią klubu ku wielkiej radości swojej Pani. W dorosłych sukach Słodka Mateczka pokonuje konkurentkę w klasie, i zasługuje na mnóstwo smakołyków za urok osobisty, dyscyplinę w ringu oraz wierne wpatrywanie się w oczy swojemu Człowiekowi. Potem wraz z Nadzieją Hodowli ulegają w porównaniu Wielokrotnej Triumfatorce, która zresztą „zwycięża klub”.

Przez cały czas od strony publiczności dobiegają frenetyczne okrzyki popleczników poszczególnych hodowli.

Akt czwarty: Afterparty. Pamiątkowe zdjęcia, po których większość uczestników i widzów udaje się w kierunku punktów małej gastronomii, przedkładając kiełbasę z grilla z ogórkiem kiszonym nad francuskie naleśniki. Do samochodu największa grupa fanów wiedzie Przedszkolaka. Prawie nikomu nie przychodzi do głowy udział w konkurencjach finałowych.

Epilog: Gdzieś na facebooku…

Link 1
Link 2