Notes Cyrusa
  • Dziennik
  • Szczeniaki|Pups|Welpen
    • Szczeniaki - Miot R
    • Puppies - Litter R
    • Welpen - Wurf R
  • Dossier
  • Linki
  • Kontakt

Pies wystawowy

6/6/2011

 
Urania była w niedzielę na wystawie psów, więc oddam jej dzisiaj głos, aby mogła opowiedzieć o tym, co tam zobaczyła:

„Wyjechaliśmy rano, kiedy jeszcze nie było bardzo gorąco. Od dłuższego czasu dni są bardzo skwarne, ale ja i tak jestem skłonna bez przerwy do zabawy, mimo, że już po kilku chwilach język zwisa mi z pyska szeroką i długą wstęgą. Ale dzisiaj nawet bez śniadania wskoczyłam na tylne siedzenie samochodu i ruszyłam z Nim w drogę. Prawdę mówiąc, tak całkiem bez śniadania się nie obyło, bo na tarasie stały nie do końca opróżnione miski z kocią karmą, którymi się zajęłam. Koty zdają się być takie pewne jutra: prawie nigdy nie dojadają do końca. Cyrek i ja dostajemy jeść w mniej więcej określonych porach i mniej więcej stałe ilości, ale w przeciwieństwie do kotów zawsze zjadamy do czysta. Ściślej mówiąc, Cyrek zjada prawie do czysta, a ja zjadam całkiem do czysta za siebie, a kiedy on odejdzie od miski, to dolizuję do czysta po nim. Ale brnę w dygresje – mam to chyba po Niej.

„Kiedy jadę gdzieś sama bez Cyra, zawsze trochę mnie nosi niepokój, a kiedy mam już naprawdę dość, to zdarza mi się zwymiotować. Tym razem mój żołądek dzielnie wytrzymał i bez przeszkód dojechaliśmy na miejsce. Za to po wyjściu z auta zaczął się wystawowy zgiełk, którego tak nie lubię. Ludzie i psy stojący wszędzie i chodzący we wszystkie strony, a do tego On błąkający się, odbierający jakieś rzeczy przy stoliku stojącym po drodze, a potem znowu szukający chyba miejsca, gdzie będzie mnie pokazywał. W końcu zdaje się dotarliśmy, gdzie trzeba, nawet łatwo znaleźliśmy miejsce do przycupnięcia, a on zaczyna studiować jakąś książkę, którą przed chwilą dostał. Wszystko to po to tylko, aby po chwili podnieść się i zakomenderować „Idziemy”. Zdaje się, że przyjechaliśmy duuuużo za wcześnie.
Picture
Przy wystawianiu psa ważny jest ruch. Tutaj widać łapy entlebuchera, a ich ruch jest dynamiczny, wydajny, przy czym przewodnik eksponuje przewiewne obuwie
„Wlokę się za nim po pobliskich ulicach, a co jakiś czas przysiadamy, cały czas szukając cienia. Korzyść z tego wałęsania się tylko taka, że załatwiam małą i dużą potrzebę fizjologiczną, przy czym jakaś pani patrzy na Niego z uśmiechem, kiedy zbiera moje małe co nieco do woreczka i wrzuca do kosza. Teraz już wiem, po co Oni zbierają czasem moje kupy: chodzi o rozweselanie starszych pań.  Jednak po niedługim w sumie czasie wracamy na teren wystawy, a właściwie w jego pobliże, tuż za tymczasową siatkę.

„Wokół naszego ringu jest teraz mnóstwo psów i ludzi, a dominują takie duże, prawie pozbawione uszu i z kusymi ogonami, z wełnistą, ale krótką sierścią. On mówi, że to owczarki środkowoazjatyckie. Oglądamy sobie te psy i ich dumnych właścicieli – jak oboje myślimy, mieszkańców jurt Środkowej Azji. Azjaci nie bardzo tolerują w promieniu 2-3 metrów inne oprócz nich i ich przewodników istoty żywe. Nie ma znaczenia gatunek, płeć czy wiek. Każde zbytnie zbliżenie skutkuje atakiem masywnego kolosa, który jednak, przynajmniej w naszej przytomności, zawsze jest powstrzymywany przez właściciela, w ostateczności poprzez chwyt zwierzaka przedramieniem za szyję. Kiedy w pewnym momencie jedna z pań jedzie z krzesełkiem, na którym siedzi, za swoim Azjatą, to siedzący obok niej kolega chwyta szybko jej smycz, przerywając w ten sposób tę niechcianą podróż.
Picture
Ten pies to hovawart, który biegnie lekko i elegancko, a jego przewodniczka stara się dostosować
„Azjaci w ringu prezentują się ładnie, chociaż większość wystawianych psów nie ma zbyt pięknego ruchu, a jeden z nich nawet biega jak wielbłąd. Jemu najbardziej podoba się biszkoptowo umaszczona suka, ale to ona właśnie w momencie wręczania przez sędzię teczki z oceną, rzuca się na nią, aby podziękować. Pani sędzia wykazuje się na szczęście refleksem i w mig odskakuje. W ogóle ciekawe, że nam entlebucherom sędziowie wpychają ręce do pyska, a sprawdzanie uzębienia Azjatów odbywa się na odległość. Pewnie zresztą takie zęby z dystansu dwóch metrów widać i tak dostatecznie wyraźnie.

„Po Azjatach pokazywało się jeszcze wiele innych ras, a my w tym czasie, stale popatrując na ring, podążaliśmy za przesuwającym się cieniem. On zmieniał pozycję, kiedy już w poprzedniej dostatecznie ścierpł, a ja w końcu wygrzebałam sobie jamę w piachu, aby dotrzeć do jego chłodniejszej warstwy. Nigdy nie piję na wystawach, ale kiedy podawał mi jakieś suszone smakołyki, nie odmawiałam. W końcu, kiedy już robotnicy zaczęli rozbierać płotki wyznaczające sąsiednie ringi, przyszedł czas na naszą ocenę. Dla mnie najważniejsze było, że trwała niedługo, ale na ile było trzeba, stałam bez ruchu, a to znowu biegałam przy nodze, najwyżej od czasu do czasu próbując złapać trochę ferii zapachów, jaką zostawiły po sobie psy oceniane przed nami. Pani sędzi też było chyba gorąco, bo szybko coś tylko powiedziała do siedzących przy stoliku, ale za to jak zwykle niezmiernie długo grzebała mi w zębach i przy ogonie. Co ona tam chciała znaleźć? Na końcu zestawili nas, trzy młode suki, obok siebie, lecz chyba nie byłam tu najważniejsza, bo jakaś dziewczynka wbiegła fotografować suczkę stojącą obok. Ale tamtej nie w głowie było pozowanie – chciała już też do domu i ujęcia chyba wyszły dość dynamiczne. Ja grzecznie dostałam do końca, ale w końcu on odpuścił i mogłam skoczyć Mu łapami na uda, przeciągnąć się i zaskomleć. Wreszcie pojedziemy do domu!”
Picture
Niespieszny nonszalancki marsz - ta para się nie rozpędza

Możliwość dodawania komentarzy została zablokowana.
    Quercus Niger
    Hodowla psów rasowych entlebucher

    Miot A  |  Litter A  |  Wurf A
    Miot B  |  Litter B  |  Wurf B
    Miot R  |  Litter R  |  Wurf R


    Autor

    Nazywam się Cyrus i jestem zantropomorfizowanym psem rasy entlebucher, co zresztą pchnęło mnie do prowadzenia dziennika. Jednak najwięcej ciągle we mnie jest z psa.
    Mieszkam z młodszą koleżanką, która ma na imię Urania, oraz dwójką Ludzi.

    Archiwa

    Listopad 2017
    Październik 2017
    Wrzesień 2017
    Lipiec 2017
    Kwiecień 2017
    Marzec 2017
    Luty 2017
    Styczeń 2017
    Grudzień 2016
    Listopad 2016
    Wrzesień 2016
    Sierpień 2016
    Lipiec 2016
    Czerwiec 2016
    Maj 2016
    Kwiecień 2016
    Marzec 2016
    Luty 2016
    Styczeń 2016
    Grudzień 2015
    Listopad 2015
    Wrzesień 2015
    Sierpień 2015
    Maj 2015
    Kwiecień 2015
    Marzec 2015
    Luty 2015
    Styczeń 2015
    Grudzień 2014
    Listopad 2014
    Październik 2014
    Wrzesień 2014
    Sierpień 2014
    Lipiec 2014
    Czerwiec 2014
    Maj 2014
    Kwiecień 2014
    Marzec 2014
    Luty 2014
    Styczeń 2014
    Grudzień 2013
    Listopad 2013
    Październik 2013
    Wrzesień 2013
    Sierpień 2013
    Lipiec 2013
    Czerwiec 2013
    Maj 2013
    Kwiecień 2013
    Marzec 2013
    Luty 2013
    Styczeń 2013
    Grudzień 2012
    Listopad 2012
    Październik 2012
    Wrzesień 2012
    Sierpień 2012
    Lipiec 2012
    Czerwiec 2012
    Maj 2012
    Kwiecień 2012
    Marzec 2012
    Luty 2012
    Styczeń 2012
    Grudzień 2011
    Listopad 2011
    Październik 2011
    Wrzesień 2011
    Sierpień 2011
    Lipiec 2011
    Czerwiec 2011
    Maj 2011

    Kategorie

    Wszystkie
    Budowa
    Champion
    Ciąża
    Ciąża
    Cieczka
    Człowiek
    Człowiek
    Dieta
    Dom
    Dzień
    Gwiazdka
    Instynkt
    Jedzenie
    Jesień
    Jesień
    Kojec
    Kość
    Kot
    Kropelki
    Krycie
    Lato
    Miasto
    Mysz
    Noc
    Ogród
    Ogród
    Park
    Pies
    Pływanie
    Pływanie
    Podróż
    Podróż
    Poranek
    Ptaki
    Rodzina
    Ruch
    Rujka
    Szczeniaki
    Trawa
    Upał
    Urodziny
    Weterynarz
    Wielkanoc
    Wieś
    Wieś
    Wiosna
    Woda
    Wystawa
    Wzorzec
    Zabawa
    Zabawka
    Zima
    Zwyczaj

    Kanał RSS

(by Entlebucher Cyrus)