Istnieje jedno podstawowe kryterium wyboru szczeniaka: Należy wybrać psa wychowywanego w domu, w otoczeniu ludzi i takiego, którego edukacji poświęcono odpowiednio dużo czasu.
Szczeniak powinien być oswojony z codziennymi widokami i odgłosami ludzkiego domostwa: hałasem odkurzacza, trzaskami talerzy i garnków, telewizorem, płaczem dziecka, albo kłótnią dorosłych. Piesek rosnący w domu, w którym styka się ze wszystkimi tymi zjawiskami, podczas gdy stopniowo uaktywniają się jego zmysły wzroku i słuchu, przyzwyczai się do nich i nie będzie reagował w podobnych sytuacjach przestrachem w swoim dorosłym życiu.
W związku z tym należy unikać szczeniąt dorastających w podwórzowych kojcach lub pomieszczeniach gospodarczych. Takie szczeniaki trudno adaptują się jako zwierzęta towarzyszące rodzinom w domu – w momencie zakupu stanowią raczej inwentarz, na podobieństwo cieląt albo fermowych kurczaków. Zwykle nie mają rozwiniętych odpowiednich zachowań społecznych, a nauka utrzymania czystości w domu (czyli załatwiania potrzeb fizjologicznych poza nim) jest utrudniona i długa.
Wybór rasy psa to zupełnie indywidualna sprawa. Dobrze jest wybrać rasę na podstawie znajomości jak największej liczby cechujących ją zalet i wad. Nie od rzeczy jest też zapoznanie się z przedstawicielami wstępnie wybranej rasy na żywo (w Polsce odbywa się wiele, najczęściej dwudniowych wystaw psów – lista tutaj – trzeba się upewnić, w którym z dwóch dni wystawiana jest interesująca nas rasa).
Niezależnie od powyższych wyborów, co do jednego nie należy się oszukiwać: nie da się sprawić sobie doskonałego psa przez zwykłe wybranie doskonałej rasy, a spośród niej doskonałego szczenięcia. Przeciwnie: każdy szczeniak nosi w sobie potencjał wspaniałego psiego towarzysza, jeżeli tylko zostanie poddany poprawnej socjalizacji i wychowaniu. Z drugiej strony, każdy może stać się prawdziwym utrapieniem, jeżeli socjalizacja i wychowanie zostaną zaniedbane.
Podsumowując: od momentu przybycia szczeniaka do nowego domu, rozstrzygnięcie kwestii sukcesu i porażki w jego ułożeniu na wciąż chcianego i kochanego dorosłego psa leży wyłącznie w rękach jego nowych opiekunów.
[Opracowano na podstawie: Ian Dunbar, Before and After Getting Your Puppy – The Positive Approach to Raising a Happy, Healthy and Well-Behaved Dog;
Zdjęcia: miot A Quercus Niger]
Szczeniak powinien być oswojony z codziennymi widokami i odgłosami ludzkiego domostwa: hałasem odkurzacza, trzaskami talerzy i garnków, telewizorem, płaczem dziecka, albo kłótnią dorosłych. Piesek rosnący w domu, w którym styka się ze wszystkimi tymi zjawiskami, podczas gdy stopniowo uaktywniają się jego zmysły wzroku i słuchu, przyzwyczai się do nich i nie będzie reagował w podobnych sytuacjach przestrachem w swoim dorosłym życiu.
W związku z tym należy unikać szczeniąt dorastających w podwórzowych kojcach lub pomieszczeniach gospodarczych. Takie szczeniaki trudno adaptują się jako zwierzęta towarzyszące rodzinom w domu – w momencie zakupu stanowią raczej inwentarz, na podobieństwo cieląt albo fermowych kurczaków. Zwykle nie mają rozwiniętych odpowiednich zachowań społecznych, a nauka utrzymania czystości w domu (czyli załatwiania potrzeb fizjologicznych poza nim) jest utrudniona i długa.
Wybór rasy psa to zupełnie indywidualna sprawa. Dobrze jest wybrać rasę na podstawie znajomości jak największej liczby cechujących ją zalet i wad. Nie od rzeczy jest też zapoznanie się z przedstawicielami wstępnie wybranej rasy na żywo (w Polsce odbywa się wiele, najczęściej dwudniowych wystaw psów – lista tutaj – trzeba się upewnić, w którym z dwóch dni wystawiana jest interesująca nas rasa).
Niezależnie od powyższych wyborów, co do jednego nie należy się oszukiwać: nie da się sprawić sobie doskonałego psa przez zwykłe wybranie doskonałej rasy, a spośród niej doskonałego szczenięcia. Przeciwnie: każdy szczeniak nosi w sobie potencjał wspaniałego psiego towarzysza, jeżeli tylko zostanie poddany poprawnej socjalizacji i wychowaniu. Z drugiej strony, każdy może stać się prawdziwym utrapieniem, jeżeli socjalizacja i wychowanie zostaną zaniedbane.
Podsumowując: od momentu przybycia szczeniaka do nowego domu, rozstrzygnięcie kwestii sukcesu i porażki w jego ułożeniu na wciąż chcianego i kochanego dorosłego psa leży wyłącznie w rękach jego nowych opiekunów.
[Opracowano na podstawie: Ian Dunbar, Before and After Getting Your Puppy – The Positive Approach to Raising a Happy, Healthy and Well-Behaved Dog;
Zdjęcia: miot A Quercus Niger]
Kanał RSS